Dik Hout - PvdA

Voor wie het is ontgaan: de PvdA maakt geen deel meer uit van het stadsbestuur. Onder de noemer links-plus werd dat in 2014 gevormd samen met SP, GroenLinks en Stadspartij DNF, met gedoogsteun van ouderenpartij VSP.

Op 21 oktober stapte PvdA-wethouder Turgay Tankir van Economie, Werk en Inkomen op omdat de gemeenteraadsleden van zijn partij geen vertrouwen meer in hem hadden. De PvdA-raadsfractie was er namelijk faliekant op tegen hoe Tankir toch wilde bezuinigen op de bijzondere bijstand. Deze bezuiniging ging tegen alle afspraken in en werd afgelopen juli ternauwernood tegengehouden door de gemeenteraad.

Het vertrek van Tankir kwam voor de andere collegepartijen als een volslagen verrassing. Twee dagen ervoor was er nog met de PvdA vergaderd en leek er geen vuiltje aan de lucht. Terwijl de PvdA-raadsleden toen al het vertrouwen in Tankir hadden opgezegd. Het liefst wilde de PvdA een andere wethouder leveren, maar de collegepartijen hadden door deze gang van zaken op hun beurt geen vertrouwen meer in de PvdA en gooiden die uit de coalitie.

Als vervanger trad per 30 november namens ouderenpartij VSP de uit Bemmel afkomstige Jan Zoetelief aan. Daarmee is de VSP van een gedogende nu een meebesturende partij geworden. Met twee kleine lokale en twee grote linkse partijen kan het college nu beter links-lokaal worden genoemd. Anders ontstaat er misschien verwarring met de partij 50Plus, waarvan Zoetelief eerder dit jaar voorzitter van poogde te worden en lid is van het hoofdbestuur.

En zo kwam er een eind aan het sinds 1982 onafgebroken meebesturen van onze stad door de PvdA. Volgens de analyse van De Gelderlander geschreven door voormalig chef stadsredactie Rob Jaspers lijdt de Nijmeegse PvdA aan een machtstrauma: de eens zo grote partij kan zich maar moeilijk schikken in de bijrol die overbleef nadat ze bij de raadsverkiezingen van 2014 een kleine partij is geworden. Dat is wat al te simplistisch gepsychologiseer.

Eerder lijkt er sprake van een herijking binnen de PvdA van haar positie in het veranderende politieke veld. Landelijk speelden in dezelfde periode binnen de PvdA de strubbelingen rond de interne lijsttrekkersstrijd waarbij zich de radicale Jacques Monasch aandiende als bepleiter van terugkeer naar de sociaaldemocratische verworvenheden van de verzorgingsstaat.

Zo toevallig is het daarom niet dat de lokale PvdA in Nijmegen zich hard opstelt tegen haar wet­houder als die opnieuw probeert te bezuinigen op de bijzondere bijstand. Al stellen GroenLinks en SP geheel terecht dat de Nijmeegse PvdA de pijlen dan eerst maar eens moet richten op haar lijsttrekker Lodewijk Asscher die vanuit Den Haag als minister steden opzadelt met minder geld voor bijstand en werkbegeleiding.

In feite keert de Nijmeegse PvdA zich tegen haar lijsttrekker met zijn fnuikende beleid als minister. Dat is dapper, maar wees dan consequent en verlaat als lokale afdeling de landelijke partij.