Voor wie het was ontgaan: het rampzalige plaveisel van Plein 1944 wordt vervangen. Als het meezit nog voor de kerst. Geschatte kosten: 350.000 euro. Na lang soebatten besloten de gemeente en projectontwikkelaar ING de kosten te delen omdat beide partijen geen trek hadden in ellenlange juridische procedures.
Om iedereen een indruk te geven van hoe de nieuwe bestrating eruit komt te zien, is er een proefstrook gelegd. Wie die ergens op Plein 1944 verwacht te kunnen bekijken, zoekt daar tevergeefs. Er staat zelfs nergens een verwijzing naar waar die proefstrook is aan te treffen.
Nee, de proefstrook ligt onopvallend verscholen in een desolaat duister hoekje van het doodse Scheidemakershof, waar doorgaans nooit iemand komt die er niets te zoeken heeft, zie de foto. Een proefstrook kun je het amper noemen: je kunt er nauwelijks twee passen op zetten. Een achteloze voorbijganger denkt hooguit dat dit lichtgrijze vlak van nog geen 1,5 bij 2 meter met een rare afwijkende hoeksteen een markering vormt voor een of andere onbestemde reden.
Wonderbaarlijk genoeg ontving de gemeente toch nog tegen de twintig reacties. Die moeten dan zijn van mensen die niet alleen van die verstopte proefstrook afweten, maar ook nog eens de weg naar het stadhuis kennen. Want er staat geen uitleg bij dat het hier gaat om de proefstrook met nieuwe stenen voor Plein 1944, laat staan waar je je reactie kwijt kunt.
Goed, deze stenen zijn mooi egaal, alleen is de lichte tint ongeschikt voor Plein 1944, doordat daar de zon nog wel eens wil schijnen, in tegenstelling tot de donkere plek van de proefstrook waar zelfs onkruid nauwelijks gedijt. Daarnaast zijn deze stenen erg besmettelijk, zoals nu al is te zien, zodat het plein na wat festiviteiten al snel een besmeurde aanblik oplevert.
Maar waarom nu ineens wéér een andere kleur dan de roodachtige tint zoals is voorgehouden bij de indertijd gepresenteerde artist impression?
In december 2014 werd in deze krant uit de doeken gedaan dat alles erop wijst dat er abusievelijk een verwisseling van steensoorten is gemaakt bij het bestraten van Plein 1944. De roodachtige vlakke stenen die nu onopvallend de contouren van de zogeheten verloren toren aangeven, hadden eigenlijk over het hele plein gelegd moeten worden. Die zijn immers prima te belopen en sluiten ook aan bij de kleur van de winkelstraten. En de hobbelige stenen die nu op het plein liggen, hadden met hun oneffenheden natuurlijk de ruïnes van die verloren toren moeten symboliseren.
Als proefstrook hebben de rode stenen voor theater Carolus al anderhalf jaar alles doorstaan. Kortom: maak geen nieuw plaveiseldrama op Plein 1944 met weer andere stenen en een verherbestrating door firma Biereco-ING, maar ruil de huidige twee soorten stenen gewoon met elkaar om zoals geheid oorspronkelijk is bedoeld.