Naast de vijf grote partijen in de gemeenteraad dingen negen partijen mee naar de gunst van de Nijmeegse kiezer. Daarmee wordt het record van vier jaar geleden geëvenaard. Er is weer keus te over.
Een kostbare verkiezingscampagne (2006) en een transfer van een kopstuk uit de toenmalige Stadspartij als lijsttrekker (2010) konden niet voorkomen dat het CDA, ooit de machtigste partij in Nijmegen, is vervallen tot een splinterpartij. Twee van de drie raadsleden lieten half oktober 2012 het CDA voor wat het was en startten samen met twee andere raadsleden De Nijmeegse Fractie, zie lijst 10. De in haar eentje overgebleven fractievoorzitter houdt het na de verkiezingen eveneens voor gezien. Nu probeert het Nijmeegse CDA het met de D66-truc van acht jaar geleden: zet studenten aan de kop en wie weet wordt het nog wat. Door de vele sportmaatjes van de lijsttrekker is het niet toevallig dat er in het programma een bijzondere sportvisie staat, zoals de ambitie dat sportclubs de wijkcentra van de toekomst dienen te zijn en „sport wordt verbonden met onderwijs, cultuur, eerstelijnsgezondheidszorg, welzijn en de wijkagent.”
De inmiddels 76-jarige Michel Hulskorte vertegenwoordigt al twaalf jaar vol ijver het ouderenfront in de gemeenteraad. Bij de vorige verkiezingen haalde de VSP een tweede zetel binnen, die tot ontsteltenis van Hulskorte oktober 2012 verloren ging toen zijn fractiegenoot de VSP inruilde voor De Nijmeegse Fractie. De concrete invloed van de VSP lijkt vooralsnog beperkt, misschien mede doordat grotere partijen tegenwoordig meer rekening houden met ouderen. Bizar was evenwel het VSP-voorstel van vorig jaar om onbemande vliegtuigjes in de nachtelijke uren boven woonwijken te laten vliegen om verdachte personen te signaleren.
Gewoon Nijmegen is eigenlijk gewoon Jo Janssen, de Nimwegenaar onder de Nimwegenaren. Spontaan diende hij zich acht jaar geleden aan en haalde zowaar een zetel dankzij zijn grote schare vrienden. Vier jaar terug kwam daar zelfs een tweede zetel bij. Hoewel soms simplistisch rechts, is Janssen een sociaal mensenmens die onder meer activiteiten organiseert voor bejaarden. De eigenaar van het befaamde restaurant 't Lemke weet niet zelden luchtkastelen smeuïg door te prikken, zoals de plannen rond het Topsport- en Innovatiepark. Verwijzend naar het logo denkt Gewoon Nijmegen naar eigen zeggen zwart-wit, maar de partij geeft wel kleur aan de Nijmeegse politiek. En niet alleen doordat Janssen het Nimweegs in de politieke arena laat galmen.
Totaal onverwacht kondigden medio oktober 2012 vier raadsleden aan uit hun partij te stappen en samen verder te gaan als De Nijmeegse Fractie. Het kwartet bestond uit Albaer Hillen en Léon Busschops afkomstig uit het CDA, John Brom uit de seniorenpartij VSP, en last but not least Ben van Hees die zijn eigen Stadspartij Nijmegen NU! zo om zeep hielp. Lijsttrekker is nu de immer actieve Albaer Hillen en het siert Ben van Hees dat hij genoegen neemt met een derde plek op de lijst waarop veel namen zijn terug te vinden uit zijn voormalige partij. De Nijmeegse Fractie beoogt een brede Nijmeegse partij te zijn en wil met de krachtenbundeling een serieus Nijmeegs alternatief vormen voor de huidige machtige partijen. Heimelijk wordt al gedacht aan een wethouderspost.
Overdonderend is de kandidatenlijst van de Creatieve Partij Nijmegen 2.0 met tal van prominente namen erop. Daarmee is deze interessante nieuwkomer wellicht een meer serieus te nemen partij dan de gevestigde partijen inschatten. Boegbeeld is ontwerper Jac. Splinter, bedenker van de fraaie grasmat op Plein 1944 die voor stenen moest wijken. Twaalf jaar geleden deed hij mee met de gemeenteraadsverkiezingen als de Enige Echte Splinterpartij, met een oproep niet op hem te stemmen. Nu is het echt menens. Creatief Nijmegen wil zich laten gelden en democratisch een stadsgreep plegen. Een nieuwe manier van denken in de politiek kondigt deze kansrijke partij aan.
De teloorgang van het CDA blijkt merkwaardigerwijs totnogtoe niet in het voordeel te werken van de ChristenUnie. Hoewel de Christen- Unie met betrekking tot de plaatselijke politiek een reputatie heeft van degelijkheid en betrokkenheid, lukte het de partij in Nijmegen almaar niet een zetel te verwerven in de raad. De ChristenUnie heeft als uitgangspunt het geloof, dat zij op lokaal niveau in de politiek doorgaans realistisch en tolerant vorm geeft. In dat opzicht kan deze partij een voorbeeld zijn voor menig andere partij.
De Piratenpartij doet in Nijmegen niet mee, maar staat wel op het stemformulier. De enige kandidaat op wie kan worden gestemd, is de in de Achterhoek woonachtige Erwin Lensink, de man die in 2010 een waxinelichthouder wierp naar de Gouden Koets. Op eigen houtje schreef hij de Piratenpartij in voor de gemeenteraadsverkiezingen met hemzelf als enige kandidaat. Daarop volgde veel trammelant dat zelfs de landelijke media haalde. Inmiddels zijn de Piratenpartij en Lensink uit elkaar en heeft Lensink toegezegd als onafhankelijk raadslid zitting te nemen in de raad indien hij wordt gekozen. Al met al is dit niet meer serieus te nemen.
Ramon Barends' grote droom volksvertegenwoordiger te worden, liep telkens op niets uit. Deze keer probeert hij het onder de noemer van zijn eigen partij ONP (Onafhankelijke Nijmeegse Partij) in combinatie met PSP'92. Laatstgenoemde retropartij, in 1992 opgericht als voortzetting van de voormalige PSP, lijkt uit de mottenballen gehaald, want zij liet op het verkiezingsfront voor het laatst van zich horen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1998 te Enkhuizen. Zonder veel succes. 'Wij luisteren naar u!' was de slogan van de ONP vier jaar geleden, maar spijtig genoeg wordt Barends slechts weinig gehoord. Zowel mondeling als schriftelijk roert Barends zich graag op politiek terrein, zij het met weinig resultaat.
Ouderen Politiek Actief, is de naam die achter de afkorting schuilt. Het is geen landelijke partij maar een samenwerking van autonome lokale afdelingen. De afgekorte partijnaam komt misschien seksistisch over, maar als enige heeft deze partij in Nijmegen een vrouw als lijsttrekker: de 56-jarige Tineke Poortinga, in het dagelijks leven werkzaam bij het Humanistisch Verbond. Op de moderne media als Twitter laat de partij flink van zich horen. OPA noemt zichzelf geen ouderenpartij, maar een driegeneratiespartij die het spanningsveld tussen oud en jong wil overbruggen. Desalniettemin is OPA een directe concurrent voor de seniorenpartij VSP, die geen heil zag in samenwerking.